“Die warme lappen vind ik nog het lekkerste”, zegt hij, terwijl ik hem op de massagetafel onder de warme handdoeken leg.
“Oh”, zeg ik, “dat is makkelijk, dan hoef ik niet meer te doen dan dat”.
Maar dat is natuurlijk niet zijn bedoeling.
Mijn lieve vader van ruim 78 jaar, geeft zich één keer in de vier weken, letterlijk, bijna bloot om zich door mij te laten masseren. Zijn lijf is stijf en stram. Er zit spanning op zijn spieren en ook zijn gewrichten doen niet meer datgene wat hij graag zou willen.
Omdat ik graag spieren los masseer, zie ik af en toe zijn gezicht verkrampen. Daarna zakt hij weer in een diepe ontspanning weg en moet hij moeite doen om niet in slaap te vallen.
Wat de massage hem precies brengt, vindt hij moeilijk om onder woorden te brengen. Bij de deur krijg ik een dikke knuffel, hij pakt zijn fiets, slingert zijn been over het zadel en komt graag over vier weken weer onder de “warme lappen”.